Μια από τις πιο συναρπαστικές ανακαλύψεις που έκανα το τελευταίο διάστημα είναι το Little Bookstores. Έπεσα πάνω στο ψαγμένο account του στο instagram και ήταν έρωτας με την πρώτη ματιά! Μου δημιούργησε, πολύ έντονα, το συναίσθημα που σου γεννιέται όταν μπαίνεις σε έναν χώρο που είναι γεμάτος βιβλία. Ακόμα και αν δεν είσαι βιβλιόφιλος, σίγουρα βρίσκεις γοητευτική αυτή την εικόνα. Μέσα σε αυτό τον “χώρο” συνάντησα την Ντέμη Κουτσοσταμάτη.
Ένα κορίτσι που θα μπορούσε να έχει ξεπηδήξει από κάποιο βιβλίο. Να είναι μία από τις ηρωίδες σε ένα από τα αγαπημένα μου βιβλία. Βασικά, είναι στα μάτια μου ηρωίδα. Γιατί έχει καταφέρει να κάνει κάτι ξεχωριστό. Να πραγματοποιήσει μία σκέψη/επιθυμία της που σίγουρα αποτελούσε σκέψη/επιθυμία -εστω κι αν δεν είχε εκφραστεί δυνατά- πολλών βιβλιόφιλων. Κατάφερε να δημιουργήσει έναν “χώρο” που θα τους βοηθάει να βρίσκουν μικρά αλλά με μεγάλη αξία βιβλιοπωλεία. Tο βάφτισε Little Bookstores και μίλησε στο TLIFE λίγες μέρες αφότου ξεκίνησε το ταξίδι του στον διαδικτυακό “αέρα”. Μυρίζει βιβλίο από το πρώτο κλικ!
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
“To Little Bookstores είναι μια κοινότητα μικρών βιβλιοπωλείων από κάθε γωνιά της Ελλάδας. Βιβλιοπωλείων που υπηρετούν το βιβλίο με σεβασμό, αγάπη και συνέπεια όσο καιρό υπάρχουν στις γειτονιές μας. Σ’ αυτά, ακριβώς επειδή είναι μικρά και δεν χωράνε τα πάντα, μπορείς να βρεις μια συλλογή βιβλίων που επέλεξε προσεκτικά κάποιος γνώστης του βιβλίου”, μου εξηγεί η Ντέμη κάνοντας ευθύς εξ αρχής ξεκάθαρο ότι όλο το project δημιουργήθηκε με πολύ μεράκι.
“Πολλά από αυτά τα μικρά βιβλιοπωλεία έχουν κι άλλον έναν λόγο για να είναι σημεία αναφοράς για μικρούς και μεγάλους βιβλιόφιλους. Συχνά φιλοξενούν πολύ ενδιαφέρουσες δράσεις με άξονα το βιβλίο, όπως συζητήσεις, δημιουργικά εργαστήρια ή αφηγήσεις παραμυθιών. Είναι χώροι ζωντανοί, με ιδέες, που φέρνουν διαρκώς το βιβλίο κοντά μας με νέους και πολύ πρωτότυπους τρόπους”, συνεχίζει.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Ποιος είναι ο στόχος του; “Να καθιερώσει τα μικρά βιβλιοπωλεία στη συνείδηση όλων ως χώρους σημαντικούς τελικά για την ίδια την παιδεία και τον πολιτισμό.”
Σε ποιους απευθύνεται; “Απευθύνεται σε όσους θέλουν να υπάρχουν με κάποιον τρόπο τα μικρά βιβλιοπωλεία στη ζωή τους. Σε όσους περνούν έξω από κάποιο και είτε ρίχνουν μια κλεφτή ματιά, είτε περνούν την πόρτα και ξεχνούν να βγουν. Απευθύνεται, τέλος, σε όσους ασχολούνται με το βιβλίο σε όλα του τα στάδια -και είναι αρκετά-, από τη συγγραφή μέχρι τη δραματοποίηση και την παρουσίασή του στο κοινό.”
“Το Little Bookstores γεννήθηκε από την ανάγκη μου να αφιερώνω το χρόνο μου σε κάτι που πιστεύω και έχει αξία για μένα, κι αυτό είναι το βιβλίο. Κι εκείνοι που βρίσκονται σε άμεση επαφή μαζί μας και υπηρετούν το βιβλίο, πρώτα ως πολιτιστικό αγαθό και έπειτα ως εμπορικό, δεν είναι άλλοι από τους βιβλιοπώλες στα μικρά βιβλιοπωλεία”, μου εξηγεί.
Και συνεχίζει: “Ήθελα επομένως να γίνει κάτι που θα αναδείξει τα μικρά βιβλιοπωλεία και θα λειτουργεί ως αντίβαρο στον ανταγωνισμό που υφίστανται σήμερα. Μια στέγη κάτω από την οποία θα μπορούν να ενωθούν, να δείξουν τη δουλειά τους σε όλους, να επικοινωνήσουν με άλλους ανθρώπους που αγαπούν το βιβλίο. Έναν χώρο που να μπορούν να τους εκφράσουν οι βιβλιόφιλοι και οι επαγγελματίες του βιβλίου την υποστήριξή τους. Στα μάτια μου υπήρχε μια πολύ μεγάλη οικογένεια χωρίς κάποιο σημείο αναφοράς.”
“Όταν ανακαλύπτω ένα νέο μικρό βιβλιοπωλείο επανέρχεται το ίδιο συναίσθημα πάντα και παντού. Αισθάνομαι ότι ο χρόνος σταματά, απορροφώμαι στις σελίδες και στις σκέψεις μου, δεν με ενδιαφέρει τίποτε άλλο εκείνη τη στιγμή. Βρίσκομαι σε ένα περιβάλλον όπου έχω τη δυνατότητα να συνομιλήσω με χιλιάδες άλλους ανθώπους, σύγχρονους ή μη, μέσα από τα βιβλία, να μοιραστώ τις ιδέες τους, κι αυτό με ενθουσιάζει. Μια φίλη του Little Bookstores που έστειλε μήνυμα αποκάλεσε τα μικρά βιβλιοπωλεία καταφύγια και συμφωνώ μαζί της.”
Κάπου εδώ, ανακαλύπτω τη δική μου ταύτιση μαζί της. Τι ωραίο που πια θα μπορώ να βρω κάπου συγκεκτρωμένα τέτοια μικρά καταφύγια! Πόσο χρόνο θα κερδίσουν οι βιβλιόφιλοι! Είναι αυτό που εύστοχα έχει πει η δημοφιλής και πολυμεταφρασμένη συγγραφέας, Judy Blume: “Πιστεύω πως ο κόσμος διψά για αληθινά βιβλιοπωλεία”.
Η πρώτη “ανακάλυψη” του Little Bokstores είναι το “Δύο” στην Ξάνθη
Πιστεύει ότι τα βιβλιοπωλεία έχουν μαγεία ή την κουβαλούν μαζί τους οι βιβλιόφιλοι; “Αν δεν υπήρχαν οι βιβλιόφιλοι δεν θα υπήρχαν τα βιβλιοπωλεία. Πίσω από τον πάγκο τους βρίσκεται ένας τέτοιος. Κάθε πρωί ανοίγει τα στόρια, απαντά στο τηλέφωνο, δέχεται την παραλαβή και βάζει τα βιβλία στα ράφια. Το επάγγελμα του βιβλιοπώλη δεν αποφέρει μεγάλο κέρδος και για να το επιλέξει κανείς χρειάζεται σίγουρα να το αγαπάει. Επομένως, οι βιβλιόφιλοι είναι το α και το ω.”
Είναι ξεκάθαρο ότι η Ντέμη αγαπά τα βιβλία. Με έναν τρόπο ερωτεύσιμο. Άλλωστε από την στιγμή που ολοκλήρωσε τις σπουδές της στο ΑΠΘ (Δημοσιογραφία και ΜΜΕ) και έκανε το μεταπτυχιακό της στη Λογοτεχνία (Γενική και Συγκριτική Γραμματολογία) μπήκε στο χώρο του βιβλίου.
Πρώτα ως πωλήτρια σε αλυσίδα βιβλιοπωλείων και έπειτα ως υπεύθυνη επικοινωνίας και εκδηλώσεων σε πολυχώρο εκδοτικού οίκου στη Θεσσαλονίκη. Στην πόλη όπου ζει και εργάζεται. Φυσικά, η δουλειά της είναι απόλυτα σχετική. Είναι στην ομάδα του φεστιβάλ Bookpoints-συναντήσεις με βιβλία που γίνεται για το παιδικό βιβλίο και τους αναγνώστες του σε 7 δημιουργικά βιβλιοπωλεία της Θεσσαλονίκης- ως υπεύθυνη επικοινωνίας.
Τι σημαίνει για την Ντέμη η λέξη “βιβλιόφιλος”; “Βιβλιόφιλος είναι αυτός που όταν βγαίνει από ένα βιβλιοπωλείο χρειάζεται μερικά δευτερόλεπτα για να θυμηθεί πού έχει να πάει και τι έχει να κάνει.”
Πότε και πού της αρέσει να διαβάζει; “Μ’ αρέσει να διαβάζω στο κρεβάτι πριν κοιμηθώ ή όταν ξεκουράζομαι, όπως ίσως οι περισσότεροι. Κατά τ’ άλλα στην παραλία, σε κάποιο πάρκο ή και όταν είμαι μόνη μου σε δημόσιους χώρους. Μ’ αρέσει να διαβάζω και με παρέα όταν είμαι αλλά έχω παρατηρήσει πως δεν αρέσει στους άλλους.”
Δεν θα μπορούσα να μην την ρωτήσω και για τα αγαπημένα της βιβλία. Της ζήτησα να διαλέξει 5 και να μου αναφέρει τι έχει πάρει από το καθένα. Δυσκολεύτηκε, ως χαρακτηριστική βιβλιόφιλος, αλλά μου απάντησε.
“Τα 5 βιβλία που ήταν σημαντικά για μένα ξεκινώντας από την παιδική μου ηλικία και φτάνοντας στο σήμερα είναι:
–“Το βιβλίο της ειρήνης” του Bernard Benson. Ακριβώς γιατί περιγράφει πολύ απλά και όμορφα αυτό που λέει ο τίτλος. Γράφει σε κάποιο σημείο: “Έτσι ανάμεσα στους ανθρώπους άρχισε ο αγώνας για το ποιος θα μαζέψει τα περισσότερα”, δείχνοντας σε ένα παιδί το δρόμο που οδηγεί προς την αντίθετη κατεύθυνση.
–Το “Δάσκαλε, να φιλήσω το φεγγάρι;” του Βαγγέλη Γούλα. Η αφιέρωση στην τρίτη σελίδα λέει: “Στους συνταξιδιώτες και στην αυταπάτη μου” και χαίρομαι που μοιράστηκα την τόσο ωραία αυταπάτη του συγκεκριμένου βιβλίου.
–Το “Ντέμιαν” του Herman Hesse. Το επέλεξα μάλλον γιατί ο τίτλος του μου θύμισε το όνομά μου και το διάβασα στα πρώτα έτη των σπουδών μου, σε μια εποχή αναζήτησεων.
–“Η αβάσταχτη ελαφρότητα του είναι” του Milan Kundera. Γιατί περιγράφει το αδιόρατο, μικρές στιγμές ή ασήμαντες κινήσεις που περνούν απαρατήρητες, έχουν, ωστόσο, μεγάλο βάρος. Με έκανε να τις αναζητώ γύρω μου.
–Το “Walden”, του Henry D. Thoreau. Γιατί χοροστατεί ο φυσικός τρόπος ζωής που μου λείπει πολύ συχνά.
Αφήνω έξω πάρα πολλά, ποιήματα του Ρίτσου, του Χριστιανόπουλου, του Καββαδία, του Καρυωτάκη, βιβλία του Καραγάτση, του Nietzsche, του Ionesco, φιλοσόφων, ποιητών, κριτικών λογοτεχνίας… Ευτυχώς η λίστα είναι μεγάλη.”
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
