Εβελίνα Παπούλια: “ Οι άντρες που μου αρέσουν έλκονται από τα αρσενικά στοιχεία του χαρακτήρα μου”

Τον ήθελε χρόνια αυτόν το ρόλο. Και τι έκανε για να τον αποκτήσει; Τίποτα. Απλώς συνέβη. Από παιδάκι έξι χρόνων μέχρι το φετινό μιούζικαλ Βίκτωρ-Βικτώρια, η Εβελίνα Παπούλια χορογραφεί μόνη τα όνειρά της και μιλά για όλα αυτά στον Νίκο Μωραίτη και το περιοδικό Elle.

Βίκτωρ ή Βικτώρια;
Και τον «Βίκτωρ» και τη «Βικτώρια» τους έχουμε όλοι μέσα μας. Ανάλογα με το πώς κυλάει η ζωή, η αρσενική ή η θηλυκή μας πλευρά τονίζεται περισσότερο.

Στη δουλειά ποια πλευρά σας βγαίνει πιο πολύ;
Η αρσενική.

Τι τύπος είναι η Βικτώρια;
Μια σοπράνο με το ήθος της κλασικής παιδείας, η οποία όμως έχει μάθει να επιβιώνει στις πιο δύσκολες καταστάσεις. Όταν αναγκάζεται να μεταμφιεστεί σε άντρα για να βρει δουλειά, ανακαλύπτει το στήριγμά της στον Τόντι, τον οποίο υποδύεται ο Γιάννης Ζουγανέλης. Στην πορεία θα έρθει και ένας περίεργος έρωτας με τον Κινγκ, που στην παράστασή μας είναι ο Γιάννης Στάνκογλου.

Τζούλι Άντριους, Αλίκη Βουγιουκλάκη, Εβελίνα Παπούλια. Πείτε μου μία φράση για κάθε Βίκτωρ-Βικτώρια που ξέρουμε.
Η Τζούλι Άντριους συγκλονιστική. Έγραψε ιστορία στο ρόλο. Η Αλίκη Βουγιουκλάκη ήταν το απόλυτο φως στη σκηνή. Η Εβελίνα, τώρα, θα δούμε. Είναι πάντως ένας ρόλος που τον ήθελα χρόνια. Πάντα μου άρεσε το θέμα του ανδρόγυνου.

Γιατί;
Πιστεύω πως το ερώτημα αυτό υπάρχει μέσα μας: είμαι γυναίκα, ερωτεύομαι άντρες, τότε γιατί έχω τόσο ισχυρή αρσενική πλευρά; Και στους άντρες το ίδιο. Τελικά δεν μιλάμε για διαφορετικότητα αλλά για επιλογή. Φτάσαμε σε μια εποχή που μπορούμε να επιλέξουμε τι είμαστε.

Ποια η άποψή σας στο ζήτημα του συμφώνου συμβίωσης και της υιοθεσίας από ομόφυλα ζευγάρια;
Είναι βασικό το θέμα του συμφώνου συμβίωσης προκειμένου να μπορέσουν να διαφυλάξουν οι άνθρωποι τα δικαιώματά τους. Ως προς την υιοθεσία, το φύλο δεν έχει σημασία για εμένα. Ένα παιδί χρειάζεται αγάπη και θαλπωρή. Το αν θα τα πάρει από δύο άντρες, δύο γυναίκες ή μία γυναίκα και έναν άντρα, δεν με απασχολεί.

Η ανεργία αφορά ένα πρόσωπο που είχε καλές δουλειές μέσα στην κρίση, όπως εσείς;
Φυσικά! Όταν φίλοι, γνωστοί, άνθρωποι γύρω σου υποφέρουν, δεν μπορείς να κλείσεις τα μάτια. Οι άνθρωποι του στυλ «εμένα δεν με ενδιαφέρει τι γίνεται γύρω μου» είναι μια κλίκα στην οποία δεν ανήκω.

Αυτοί υπάρχουν ακόμα;
Φυσικά, απλώς ξοδεύουν λιγότερα και φαίνονται λιγότερο για να μην τους λιντσάρουν, όχι επειδή συνετίστηκαν.

Το ότι έχουμε αριστερή κυβέρνηση το έχετε δει γύρω σας ή υπάρχει μόνο κατ’ όνομα;
Όχι, δεν το έχω δει.

Πώς στέκεστε απέναντι στο «πρώτη φορά Αριστερά»;
Είναι κάτι που το ήθελα, αλλά φαίνεται πως είναι πολύ δύσκολο να συμβεί. Τελικά το κόμμα που κυβερνά είναι απλώς αυτός που μαζεύει τα κοινόχρηστα και τα πηγαίνει στην Ευρώπη.

Για το θέμα των προσφύγων τι λέτε;
Δεν με απασχολεί η ποσόστωση, πόσοι γηγενείς και πόσοι πρόσφυγες θα υπάρχουν σε μια χώρα. Το θέμα είναι πώς θα καταφέρει μια χώρα να μην έχει τους κατοίκους της -ντόπιους και ξένους- εξαθλιωμένους.

Πότε γεννήθηκαν ο χορός και το θέατρο μέσα σας;
Έξι χρόνων είδα μια παράσταση μπαλέτου στην τηλεόραση και είπα «μαμά, αυτό θέλω να γίνω». Πήγα σε σχολή, τελειώνοντας το σχολείο έφυγα στην Αμερική και σκέφτηκα να συνδυάσω το χορό με το θέατρο, κυρίως γιατί ήθελα να μείνω και να δουλέψω εκεί.

Και πώς βρεθήκατε πίσω στην Ελλάδα;
Έκανα μια βλακεία, έληξε η βίζα εργασίας μου και γύρισα προσωρινά -νόμιζα- στην Ελλάδα. Αυτό όμως συνέπεσε με οικονομικές δυσκολίες της οικογένειάς μου. Μου είπε ο πατέρας μου «κάνε μια προσπάθεια εδώ, κι αν δεν βρεις δουλειά, ξαναφύγε». Έκανα δύο ακροάσεις, στη δεύτερη με πήρε η Αλίκη Βουγιουκλάκη για το Ωραία μου Κυρία.

Ήταν καλή ηθοποιός η Αλίκη;
Βέβαια.

Απλώς δεν μας το έδειξε ποτέ;
Μας το έδειξε την εποχή του ασπρόμαυρου κινηματογράφου. Μετά οι ίδιες οι ταινίες ήταν τόσο κακές που δεν μπορείς να την κρίνεις από αυτές.

Τους Δύο Ξένους τούς ξαναβλέπετε τώρα που παίζονται σε επανάληψη;
Ναι. Και χαίρομαι.

Δεν μελαγχολείτε που βλέπετε τον εαυτό σας δεκαπέντε χρόνια πριν;
Δεν νομίζω ότι έχω αλλάξει τόσο πολύ! Ένας λόγος που δεν κρύβω την ηλικία μου είναι ότι ο χρόνος είναι η περιουσία μου. Δεν έβαλα πολύ νερό στο κρασί μου ώστε τώρα να μετανιώνω. Ό,τι έκανα -το πολύ ή το λίγο-, το έκανα με βάση το χαρακτήρα μου.

Ποιος είναι ο χαρακτήρας αυτός;
Είμαι πάρα πολύ οργανωμένη στη δουλειά μου, πάρα πολύ χαοτική στη ζωή μου. Ξέρετε γιατί άργησα δέκα λεπτά στο ραντεβού μας; Ξέχασα κάπου πάλι τα κλειδιά μου και έψαχνα να τα βρω…

Η κόρη σας πόσων χρόνων είναι;
Δεκαεπτά.

Και τι έχει από εσάς;
Εξωτερικά, παρατηρώ πολλές ομοιότητες σε κινήσεις, εκφράσεις. Ως χαρακτήρας είναι πιο ήρεμη από εμένα, αλλά αν την πιάσουν τα νεύρα, δεν γλιτώνεις! Έτσι είμαι κι εγώ.

Στην αρχή της κουβέντας μιλήσαμε για αρσενικά στοιχεία. Ο άντρας τα θέλει σε μια γυναίκα;
Οι άντρες που μου αρέσουν έλκονται από τα αρσενικά στοιχεία του χαρακτήρα μου. Ο δυναμισμός γοητεύει.