Η αξία της ουσιαστικής μόρφωσης!

Η ψυχολόγος Ιφιγένεια Λαμπροπούλου σου εξηγεί την αξία της μόρφωσης, όχι όμως μόνο με την έννοια της επαγγελματικής κατάρτισης, αλλά της αγάπης, του σεβασμού και της καλοσύνης…
Συχνά ακούω του γονείς να μου λένε “Α, εμείς θα μορφώσουμε το παιδί μας! Θα γίνει γιατρός ή δικηγόρος.”
ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΤΟ ΡΩΤΗΣΑΤΕ; σας ρωτώ!
Η αξία της μόρφωσης για εμένα προσωπικά είναι το Α και το Ω στην ζωή ενός ανθρώπου. Όταν αναφέρομαι στην μόρφωση δεν εννοώ μόνο την επαγγελματική κατάρτιση που έχει ένας άνθρωπος αλλά και άλλες αξίες πολύ πιο σημαντικές… αγάπη, καλοσύνη, ειλικρίνεια, πιστότητα, θάρρος, σεβασμός, εντιμότητα που δεν έχουν καμιά σχέση με τα διπλώματα, δείχνουν έναν πραγματικά μορφωμένο άνθρωπο.
Κάθε παιδί όταν γεννιέται είναι σαν ένα λευκό χαρτί. Για να φτάσει λοιπόν από την κατάσταση του “πρωτόγονου” στον εξελιγμένο νοήμονα άνθρωπο, θα πρέπει να διανύσει όλα τα στάδια που θα τον οδηγήσουν στην διεκδίκηση της μόρφωσής του.
Η μόρφωση ενός παιδιού ξεκινάει πρακτικά από την στιγμή που ως βρέφος έχει την περιέργεια να μάθει, να καταλάβει. Στην ηλικία όμως των 6 το μυαλό του παιδιού ωριμάζει και τότε αρχίζει το σχολείο.
Μεγάλη σημασία στην καλή μόρφωση έχει η ειδίκευσή του. Είναι βασικό να βρείτε την κλίση του παιδιού σας, τις προτιμήσεις του, τα ενδιαφέροντά του χωρίς να το καθοδηγείτε επιτηδευμένα προς τον τομέα της δικής σας αρεσκείας. Όταν ανακαλύψετε την κλίση του τότε το ενθαρρύνετε.
Πίεση = Δυστυχισμένος άνθρωπος
Εάν πιέσετε το παιδί σας προς μία κατεύθυνση της δικής σας προτίμησης και όχι της δικής του, το παιδί θα πρέπει να καταβάλλει πολύ μεγαλύτερες προσπάθειες για να το ολοκληρώσει, θα το κουράσει, και φυσικά θα γίνει μία μετριότητα προς δική σας ματαιοδοξία και ένας δυστυχισμένος άνθρωπος.
Κανένας δεν είναι προορισμένος από την φύση του τι θα γίνει όταν μεγαλώσει. Το περιβάλλον είναι που παίζει αποφασιστικό ρόλο στην κλίση του παιδιού.
Αποτυχία… και μετά τι;
Όταν το παιδί σας αποτυγχάνει να μην το δείχνετε. Να συνεχίζετε να του εκδηλώνετε την αγάπη σας και την στοργή σας, να το ενθαρρύνετε. Μην παίρνετε κατάκαρδα την αποτυχία τους! Δεν αποτυγχάνετε εσείς! Και στην τελική, για σκεφτείτε….μήπως είστε εσείς υπεύθυνοι για αυτή την κατάληξη;
Να θυμάστε ότι το παιδί:
– Δεν μπορεί να γίνει αυτό που θέλουμε εμείς.
– Θα γίνει αυτό που οι ικανότητές του θα του επιτρέψουν.
– Δεν είναι υποχρεωμένο να δεχτεί τις δικές σας ανασφάλειες και κόμπλεξ.
Προσοχή!
Κάθε φορά που σκέπτεστε ότι το παιδί σας είναι ανίκανο ή αποτυχημένο, ουσιαστικά είστε εσείς οι ανίκανοι και οι αποτυχημένοι. Ένα παιδί δεν μπορεί παρά να προσπαθεί.
Η καλή μόρφωση είναι η πλατιά μόρφωση και όχι ο περιορισμός σε ένα τομέα μόνο. Δώστε του επιλογές λοιπόν.
Ή θα το βοηθήσετε ή θα είστε οι ίδιοι που θα του βάλετε τρικλοποδιά. Δική σας η επιλογή, δικό σας και το αποτέλεσμα!

Read More

And More