Οι δικές σας ιστορίες: “Οι γονείς μου τον θεωρούν “loser” και άχρηστο.”

Καλημέρα σας!

Με λένε Νατάσα, είμαι 22 χρονών και αριστούχα τελειόφοιτη στο πανεπιστήμιο, με πρόσφατη πρόταση για μεταπτυχιακό με υποτροφία και μερική απασχόληση στο αντικείμενό μου.

Εδώ και 8 μήνες είμαι σε σχέση με έναν άντρα, τον Κ., 33 χρονών, ο οποίος το παρόν διάστημα δουλεύει περιστασιακά. Η σχέση μου ως τώρα μού φαινόταν ιδανική, γιατί έναν μεγαλύτερό μου τον βλέπω σαν αυθεντία και μου φέρεται ωραία, ενώ με έχει αλλάξει προς το καλύτερο, π.χ. είχε απαιτήσεις να ξέρω να μαγειρεύω τέλεια κάποια πιάτα (που δεν ήξερα ούτε πώς δείχνουν) και τα κατάφερα, ενώ με έκανε να απαλλαγώ από το εφηβικό, χαζοχαρούμενο στυλάκι μου.

Νιώθω πολύ ωραία μαζί του, νιώθω ότι μεταμορφώθηκα σε γυναίκα. Το πρόβλημα είναι η πρόσφατη γνωριμία του με τους γονείς μου, οι οποίοι τον έβγαλαν “loser” και άχρηστο. Μου φαίνονται πολύ βαριές κουβέντες αυτές. Δεν του το είπαν στα ίσα, βέβαια, αλλά υπήρχε μια ψυχρότητα από μεριάς τους στην ατμόσφαιρα κι αργότερα ο Κ. μού είπε ότι τσατίστηκε πολύ με τη στάση τους και ότι ευτυχώς εγώ δεν είμαι “ψηλομύτα” όπως εκείνοι.

Θα σας εξηγήσω. Οι γονείς μου τον κάλεσαν για δείπνο στο σπίτι, για να γνωριστούν μαζί του. Του έκαναν γενικά ερωτήσεις για τη ζωή του, τη δουλειά του, τις επιτυχίες του. Ok, τους είπε ότι δεν έβγαλε ποτέ τη σχολή Μηχανικών Οχημάτων γιατί, όπως λέει, τα ελληνικά ΤΕΙ είναι για κλάματα, όπως και οι καθηγητές… Μετά τους είπε ότι δούλεψε στο συνεργείο του μπαμπά του, αλλά έφυγε από εκεί γιατί δεν τα έβρισκαν οι δυο τους, οπότε πήγε για ένα χρόνο σερβιτόρος στη Γερμανία, όπου, όπως είπε, “δεν μπόρεσε να ζήσει σε ένα φασιστικό κράτος”. Γύρισε στην Ελλάδα και δούλευε εδώ κι εκεί μεροκάματα, και μένει με τους γονείς του γιατί δεν βγαίνει οικονομικά.

Οι δικοί μου τον άκουγαν ευγενικά, αλλά με προβλημάτισε λίγο ο κατηγορηματικός τόνος του Κ., σαν να του έφταιγαν όλα μέχρι τώρα, σαν να ένιωθε την ανάγκη να απολογηθεί για το γιατί δεν τέλειωσε τη σχολή του ή γιατί δεν έμεινε να δουλεύει στο συνεργείο ή γιατί δεν έχει οικονομίες στην άκρη (είπε ότι ένα χρόνο ήταν σε σχέση με μία ανύπαντρη μητέρα, και “του τα έφαγε”). Οι δικοί μου ήταν ευγενικοί, αλλά λίγο απόμακροι, δηλαδή απέφευγαν να διαφωνήσουν για να μην έρθουν σε αντιπαράθεση μαζί του. Καταλάβατε, αυτό το στυλ της ουδέτερης, κρύας ευγένειας.

Η μητέρα μου κάποια στιγμή τού είπε διπλωματικά ότι καλό είναι να γνωρίζει κανείς το νωρίτερο το προς πού θέλει να πορευτεί και τι θα ήθελε να κάνει στη ζωή του, αλλά ο Κ. είπε πως είναι σίγουρος για τον εαυτό του πως όλα θα βρουν το δρόμο τους. Κάτι τέτοιο μάλλον δεν τους καθησύχασε. Οπότε, μόλις έφυγε ο Κ. από το σπίτι μας, οι γονείς μου έπεσαν να με φάνε, μου είπαν ότι δεν θα είμαι ποτέ ευτυχισμένη με έναν “loser” όπως λένε, ο οποίος ακόμα δεν έχει βάλει σε τάξη τη ζωή του ώστε να είναι ικανός να βάλει τάξη στη σχέση μας.

Με στεναχώρησε πάρα πολύ η άποψή τους γιατί δεν πιστεύω στους losers, πιστεύω απλώς ότι αν δώσεις κατάλληλες συνθήκες σε οποιονδήποτε άνθρωπο, θα ευδοκιμήσει. Και η Ελλάδα δεν είναι και το πιο “γόνιμο” έδαφος… Εδώ εγώ φυλλάδια μοιράζω παράλληλα με τις σπουδές μου και δεν πληρώνομαι πάντα ανά ημέρα, έχει τύχει εβδομαδιάτικο να μου χρωστούν! Απλώς προσπαθώ να παραμένω θετική, επειδή έχω και τις προοπτικές μέσω σχολής…

Ok, είναι πολλές φορές αρνητικός και ψάχνει τι του φταίει, αλλά προσωπικά πιστεύω ότι το κάνει γιατί είναι στην ψυχολογία του ανθρώπου όποτε αποτυγχάνει, να ψάχνει για εξωτερικούς εχθρούς. Μαζί μου, όμως, είναι καλός, αλλά δηλώνει (μεταξύ σοβαρού κι αστείου) ότι “με τέτοια πεθερικά, δεν πρόκειται να με παντρευτεί”. Κι από την άλλη, είναι οι γονείς μου, που μου λένε να σκεφτώ το μέλλον μου και στον συναισθηματικό τομέα, γιατί πιστεύουν ότι ο άντρας που έχω δίπλα μου θα είναι μια ζωή αποτυχημένος και θα κατηγορεί τους γύρω του για αυτό, και φοβούνται ότι αργά ή γρήγορα θα με κρατήσει κι εμένα πίσω στους στόχους μου ή θα με κατηγορήσει για μελλοντική του αποτυχία.

Για να μην παρεξηγηθώ, οι γονείς μου δεν είναι κολλημένοι στο στυλ “δεν θα δώσουμε την κόρη μας σε τίποτα λιγότερο από γιατρό ή δικηγόρο”, καμία σχέση. Απλώς πιστεύουν ότι ο Κ. δεν είναι ο άνθρωπός μου και φοβούνται πως μέχρι να το καταλάβω από μόνη μου, θα είναι αργά.

Είμαι διχασμένη. Από τη μία πιστεύω ότι δεν θα ξαναβρώ κάποιον να με αγαπήσει ξανά τόσο όσο ο Κ.! Κι από την άλλη όντως αρχίζω να βλέπω τα ελαττώματα για τα οποία μου μιλούν οι γονείς μου, σαν να μου έχουν φύγει λίγο τα ροζ σύννεφα. Με απασχολεί πολύ, γιατί άρχισα να βλέπω έναν Κ. που δεν έβλεπα ως τώρα: έναν άνθρωπο αρνητικό, λίγο χειριστικό και χωρίς σαφείς στόχους στη ζωή του. Τι να κάνω σε μια τέτοια περίπτωση;

Οι δικοί του γονείς με συμπάθησαν και ο γιος τους με αγαπάει και μου το λέει και το νιώθω. Και είναι και μονογαμικός, ενώ οι άντρες συνήθως συνεχώς παίζουν. Νιώθω φόβο κι αναφάλεια ότι δεν θα ξαναβρώ τόση αγάπη και αφοσίωση, παρά τα στραβά που μπορεί να έχει ο άνθρωπος. Άμα χώριζα, θα με πονούσε πολύ… Κι αν συνεχίσω, φοβάμαι ότι θα βρω μπροστά μου τον αρνητικό τρόπο σκέψης του Κ. Π.χ. για την υποτροφία αντί να με συγχαρεί, μου είπε μόνο “σιγά τα ελληνικά ΑΕΙ” και ότι έχει σημασία μόνο η αξία μου σαν άνθρωπος. Αυτό που με κρατά κοντά του είναι η βαθιά μου ελπίδα πως με την αγάπη λύνονται τα πάντα.

Εύχομαι να διαβάσω σχόλια πιο έμπειρων, να με βοηθήσουν.

Νατάσα

ΘΕΛΕΙΣ ΝΑ ΣΤΕΙΛΕΙΣ ΚΙ ΕΣΥ ΤΗ ΔΙΚΗ ΣΟΥ ΙΣΤΟΡΙΑ;

Το πρώτο φιλί, το πρώτο βλέμμα, η γνωριμία. Η αμηχανία, τα ευτράπελα, το συναίσθημα. Κεραυνοβόλος έρωτας, σχέση πάθους, σχέση λάθους, χωρισμός… Στείλε τη δική σου ξεχωριστή ερωτική ιστορία και δες την δημοσιευμένη. ΚΑΝΕ ΚΛΙΚ ΕΔΩ

ΕΣΥ ΤΙ ΛΕΣ;

  1. Προσπαθεί να σε αλλάξει αν δεν το έχεις καταλάβει. Δεν έχεις να αλλάξεις τίποτα. Και με το να σε κάνει να μαγειρέψεις και με το να σου αλλάξει το στυλ. Επίσης θα έπρεπε ήδη να έχει βρει μια σταθερή δουλειά στην ηλικία του. Παράτησε την σχολή του επειδή τι???? Και θεωρεί και την δική σου υποδεέστερη???? Χάρη σε αυτήν την σχολή στο μέλλον θα είσαι ανεξάρτητη όμως.
    Δυστυχώς οι γονείς σου έχουν δίκιο. Και από ότι έχω καταλάβει το βλέπεις και εσύ. Δεν θα σου πω τι να κάνεις αλλά είσαι πολύ μικρή για να σκέφτεσαι από τώρα αν τυχόν χωρίσεις ποιον θα βρεις να σε αγαπάει τόσο.

  2. ααααα και εννοείται ότι με τέτοιου είδους αγάπη δεν λύνεις τίποτα……….Θα το καταλάβεις αργότερα αυτό….

  3. Καλησπέρα, είσαι αρκετά νέα και λίγο καιρό σε αυτή τη σχέση.
    Προφανώς νιώθεις αυτά τα όμορφα που λες και ο φίλος σου ξέρει κάπως καλύτερα πως να φερθεί λόγω ηλικίας.
    Θεωρώ ότι είναι νωρίς να αγχώνεσαι για το τι λένε οι γονείς και το περιβάλλον. Άφησε τους παραέξω, σίγουρα θέλουν το καλύτερο για σένα αλλά είσαι ακόμα μικρή για να σκέφτεσαι τόσο μακροπρόθεσμα.Μπορείς να αφήσεις το χρόνο να κυλήσει και να ασχοληθείς περισσότερο με το μεταξύ σας. Να δεις πως θα προχωρήσετε εργασιακά και σαν ζευγάρι.
    Μην βάζεις από τώρα τόσες ευθύνες στο μυαλό σου.

  4. Νομιζω οι γονεις σου εχουν ενα δικιο, οχι γιατι τον αποκαλουν loser αλλα γιατι βλεπουν αυτα που εσυ δεν βλεπεις. Σοβαρα τωρα ειχε απαιτησεις να μαθεις να μαγειρευεις τελεια καποια πιατα? εισαι μολις 22 και σε προοριζει για την κουζινα του γιατι μονο εκει μπορει να σε ελεγχει. η ολη του συμπεριφορα δειχνει ανθρωπο κομπλεξικο. αφου δεν του αρεσουν τα ΤΕΙ ας σπουδαζε κατι στη Γερμανια. τι κοινο μπορεις να εχεις εσυ με καποιον που ειναι τοσο αρνητικος και που δε χαιρεται που πετυχαινεις? ας σπουδαζε και αυτος, αλλα οπως ειδες ολα του φταινε. επισης το οτι ειπε στους γονεις σου οτι μια ανυπαντρη μητερα που ειχε σχεση μαζι της του εφαγε τα λεφτα δειχνει πως προσπαθει να κατηγορησει αλλους για την συγκεκριμενη αποτυχια του, οτι δηλαδη εχασε τις οικονομιες του κ οχι τον εαυτο του αφου αυτη η κοπελα ηταν η επιλογη του. εσενα ποιος ειναι ο στοχος σου? να γινεις η νοικοκυρουλα? τοτε τι τις κανεις τις σπουδες και προς τι τετοια βιασυνη για γαμους κτλ? αφοσιωσου στις σπουδες σου και σε σενα και σιγουρα υπαρχει καπου το αλλο σου μισο που θα εχετε να μοιραστειτε πραγματα κ θα εχει θετικη σκεψη και πανω απο ολα θα ειναι περηφανος για τις επιτυχιες σου.

  5. Αγαπητη Νατασσα,
    Οι γονεις σου εχουν δικιο.Βλεπουν αυτο,που εσυ δεν μπορεις να δεις τωρα γιατι τα συναισθηματα σου το εμποδιζουν.Μεγαλοψυχια τους,που τον δεχθηκαν και στο σπιτι τους.Ο συγκεκριμενος οχι μονο θα σου φρεναρει τους στοχους και τα ονειρα αλλα θα σε οδηγησει νομοτελειακα στους δικους του δρομους,”του οσα πανε και οσα ερθουν”.Απαξιωνει τις σπουδες γιατι ο ιδιος δεν ηταν ικανος ουτε μηχανικος αυτοκινητων να σπουδασει.Κρινει τα ελληνικα πανεπιστημια “απ εξω” και σε θελει κι εσενα σαυτο το mood.Και να ξερεις δεν το κρινω επειδη ειναι ανεργος.Δεν ειναι ο μοναδικος.Τον κρινω σαν εναν ανθρωπο που στα 32 του δεν εχει αποκτησει εφοδια και προσοντα για να διεκδικησει σε καποια δεδομενη ευνοικη στιγμη το δικαιωμα του στην αγορα εργασιας.Βολευεται τωρα με την φιλοσοφια του και θα βολευεται εις βαρος σου σαν παρασιτο μελλοντικα.Να ξερεις οτι η αγαπη οπως λες δεν λυνει τα παντα.Αντιθετα, για να ευδοκιμησει η αγαπη χρειαζονται και προυποθεσεις.Ο ερωτας καποια στιγμη τελειωνει.Ειναι βιολογικη συνεπεια αυτο.Μην εγκλωβιστεις σε μια σχεση που ηδη σε προβληματιζει (και ευτυχως που γινεται κι αυτο),γιατι χανεις τον χρονο σου και τις ευκαιριες σου να θεμελιωσεις ενα καλυτερο μελλον για σενα, με εναν ανθρωπο που θα σεβεται τα θελω σου,θα χαιρεται με τις επιτυχιες σου και θα ειναι κι αυτος αναλογα στοχευμενος.Σου ευχομαι να δεις καθαρα,ποιο ειναι το καλυτερο για σενα και θα επαναλαβω να λαβεις σοβαρα υποψιν σου τη γνωμη των γονιων σου.Να εισαι σιγουρη οτι τωρα,αθελα σου τους κανεις να ανησυχουν και να υποφερουν.Μην το συνεχιζεις αυτο.Φυγε απο αυτη τη σχεση οσο πιο γρηγορα μπορεις.Αργοτερα,απο αποσταση, θα καταλαβεις οτι εκανες το σωστο.

  6. Νατάσα μου, χαίρομαι πολύ που είσαι νεαρή και παράλληλα ώριμη αρκετά για να σκεφτείς και να θελήσεις να αντιμετωπίσεις την κατάσταση με αντικειμενικότητα. Κανονικά τα σχόλια των γονιών σου (και οποιουδήποτε άλλου) δε θα έπρεπε να σε επηρεάζουν και να αποτελούν κριτήριο στις σχέσεις σου. Ταυτόχρονα, το γεγονός πως, επηρεασμένη ή μη, αρχίζεις κι εσύ και βλέπεις τα αρνητικά αυτού του ανθρώπου, θα πρέπει να σε προβληματίσει.
    Προσωπικά, δε μου αρέσουν οι άνθρωποι που ρίχνουν τις ευθύνες στους άλλους, το θεό, το σύστημα ή την άδικη την κοινωνία. Μπορεί να μην έχουμε όλοι πάντα τις ίδιες ευκαιρίες ή και τύχη, μπορούμε όμως να καλλιεργήσουμε το έδαφος και να βάλουμε τους προσωπικούς μας στόχους, όποιοι κι αν είναι αυτοί. Δε μας φταίνε ούτε τα ελληνικά ΤΕΙ, ούτε οι φασιστικές χώρες, ούτε οι ανύπαντρες μητέρες. Κι αν ακόμα είμαστε και λίγο άτυχοι, είναι μια ή δυο φορές. Όχι πάντα. Το πάντα σημαίνει ότι κάνουμε κι εμείς κάτι λάθος.
    Και δε θα τα έλεγα όλα αυτά αν δεν ανέφερες πως ο άνθρωπός σου δεν αντιλήφθηκε την αξία της υποτροφίας σου και δεν αντιλαμβάνεται επίσης ότι για να έρθουν τα πράγματα αλλιώς στο μέλλον, πρέπει κι εκείνος να κάνει κάτι διαφορετικό.
    Αυτό που θα πρότεινα, λοιπόν, θα ήταν να πάρεις λίγο χρόνο χωρίς την επιρροή των γονιών σου και να σκεφτείς τον εαυτό σου σε 5 ή και 10 χρόνια με τον Κ. Τι βλέπεις; Θα είσαι ευτυχισμένη; Θα έχετε τους ίδιους στόχους; Θα χαίρεστε με τα ίδια πράγματα; Μπορείς να βασιστεί πς πάνω σε όσα χρειάζεσαι; Και εκείνος, μπορεί να σε στηρίξει για να αξιοποιήσεις τις προοπτικές σου; Τις βλέπει;
    Θέλω να σκεφτείς πως είσαι ακόμα πολύ μικρή για να φοβάσαι πως δε θα βρεθεί να σε αγαπήσει άλλος και πως δε θα μπορέσεις να ξεπεράσεις αυτόν τον πόνο. Φυσικά, αν πιστεύεις πως έχεις βρει το άλλο σου μισό, δεν υπάρχει λόγος για δεύτερες σκέψεις.

    Σε φιλώ και έρχομαι το καλύτερο,
    Δώρα

  7. Ναι, οι γονείς σου έχουν απόλυτο δίκιο. Είναι λουζερ με περικεφαλαία ο τύπος. Ποιος σοβαρός άνθρωπος λέει πράγματα όπως “δεν μπόρεσε να ζήσει σε ένα φασιστικό κράτος” ή “σιγά τα ελληνικά ΑΕΙ”. Δεν ήξερα ότι υπάρχουν τέτοιοι τύποι, οι οποίοι μάλιστα έχουν και επιτυχία με τις γυναίκες. Τι να πω…

  8. Αυτό που με ανησυχεί δεν είναι ότι μπορεί ο σύντροφός σου και ο οποιοσδήποτε άνθρωπος να μην βρίσκει δουλειά ή να κάνει δουλειές του ποδαριού, τύπου ντελιβεράς, διανομέας φυλλαδίων κ.τ.λ. Οι εποχές είναι δύσκολες και στο κάτω κάτω δεν γίνεται να είμαστε όλοι διευθυντικά στελέχη!
    Αλλά το να ακυρώνει κάποιος την προσπάθεια και τις σπουδές κάποιου άλλου επειδή δεν σπούδασε ή δεν κατάφερε κάτι ο ίδιος, αυτό μου βγάζει κόμπλεξ.

    Και σαφώς είναι πρόοδος κάποιου είδους το να ασχοληθείς με τη μαγειρική, αλλά δεν είναι το μόνο που μπορεί να σε κάνει να αισθανθείς γυναίκα. Ο σύντροφός σου έχει δείξει σημάδια προόδου σε κάποιον τομέα;

  9. Αγαπητή Νατάσα,
    Διάβασα με νοσταλγία τα όσα περιγράφεις…νοσταλγία για τα φοιτητικά χρόνια και τους έρωτες εκείνης της εποχής! Είναι όμορφο που απολαμβάνεις τη σχέση σου αφενός και που υπολογίζεις τη γνώμη των γονιών σου αφετέρου.
    Λυπάμαι που θα συμφωνήσω μαζί τους στο έπακρο. Θα σου πω το εξης: Είσαι πολυ μικρή για να βλέπεις σοβαρά μια σχέση και το γεγονός οτι έμαθες να ν μαγειρεύεις δε σε καθιστά ούτε ωριμοτερη, ούτε καλύτερο άνθρωπο. Κατανοώ τον ενθουσιασμό σου για τη σχέση άλλα δε φαντάζεσαι πόσα όμορφα πράγματα έχεις ακόμη να γευτείς σε ολους τους τομείς της ζωής σου!!!
    Η συμβουλή μου ούσα 20 χρόνια μεγαλύτερή σου κι έχοντας ζήσει αντίστοιχη φάση στα 22 μου είναι η εξής:
    Απόλαυσε τη ζωή σου είτε είσαι σε σχέση είτε όχι, με γνώμονα πάντα την εξέλιξη και την ευτυχία σου!
    Καλή τύχη κοριτσάκι 🙂

  10. Αγαπητή Νατάσα,
    είσαι μικρή ακόμη και δεν έχεις ακόμη την εμπειρία για να διακρίνεις κάποια πράγματα στους ανθρώπους και στις σχέσεις. Και το λέω αυτό γιατί είμαι 10 χρόνια μεγαλύτερή σου και έχω περάσει πολλά. Αυτά βέβαια είναι η δική μου ιστορία.
    Είπες όμως ότι «είχε απαιτήσεις να ξέρω να μαγειρεύω τέλεια κάποια πιάτα» κι γω εκεί θα σταθώ όπως και στο τέλος είπες και μόνη σου «έναν άνθρωπο αρνητικό, λίγο χειριστικό». Το έχεις διαπιστώσει και μόνη σου! Σου έκανε και…πλακίτσα του τύπου «με τέτοια πεθερικά, δεν πρόκειται να με παντρευτεί».
    Γιατί πιστεύω κι εγώ ότι είναι χειριστικός μόνο από την απαίτηση να ξέρεις να μαγειρεύεις τέλεια κάποια πιάτα και είμαι σίγουρη ότι σου έχει πει κι άλλα τα οποία δεν αναφέρεις.
    Θέλω να προσέξεις πολύ καλά ποιον έχεις δίπλα σου. Οι γονείς είναι γονείς και θα πουν ότι πιστεύουν ότι είναι καλύτερο για σένα, εσύ όμως ξέρεις ποιος είναι αυτός που σε κάνει να είσαι ευτυχισμένη. Και αν με αυτόν που έχεις επιλέξει να είσαι, είστε πραγματικά καλά, τότε η γνώμη των γονιών δεν έχει καμία βαρύτητα, γιατί εσύ επιλέγεις πως θα ζήσεις την ζωή σου.
    Για εμένα και επειδή νιώθω ότι είσαι και εσύ καλοσυνάτη και ρομαντική όπως κι εγώ, θέλω να δεις αν πραγματικά το αγόρι σου σε σέβεται και σε εκτιμάει. Μην επιτρέψεις ποτέ να σε χειριστεί! Είσαι νέα ακόμη, δεν θέλεις να γεμίσεις ανασφάλειες και να καταστραφεί το είναι σου.
    Θα μπορούσα να σου πω πάρα πολλά… Δεν σε ξέρω, όμως πραγματικά πρόσεχε! Είστε και λίγο καιρό μαζί, φαίνονται από τώρα κάποια πράγματα.
    Νιώθω ότι αυτός ο άνθρωπος δεν είναι για σένα. Έχε τα μάτια σου και τα αυτιά σου ανοιχτά. Θα το δεις μόνη σου. Μην αφήσεις κανέναν να σε κάνει ότι θέλει! Πάρε την κατάσταση στα χέρια σου. Να προσέχεις τον ευατό σου!

Πες μας τη γνώμη σου, στείλε το σχόλιό σου!

And More