Κατερίνα: “Πριν 2 χρόνια γνώρισα την κολλητή μου… Βγήκαμε έξω για να μου γνωρίσει το αγόρι της…”

Καλησπέρα!

Πριν δύο χρόνια γνώρισα την κολλητή μου. Από την αρχή ένιωσα πως είναι το πρόσωπο που έλειπε από τη ζωή μου. Επειδή όμως μένουμε μακριά και δεν της επιτρέπεται να βγαίνει μακριά από το σπίτι δεν βγαίναμε πολλές φορές.

Μια φορά από αυτές λοιπόν βγήκαμε έξω για να μου γνωρίσει το αγόρι της. Θεώρησα πως ήταν υπέροχο άτομο και πως ταιριάζουν απίστευτα. Από όλα όσα μου είχε πει για εκείνον τον ένιωθα φίλο μου.

Έτσι, αφού βγήκαμε όλοι μαζί μιλούσα κατά διαστήματα μαζί του (φιλικά, χωρίς τίποτα το ερωτικό). Από ότι φαίνεται όμως δεν ταίριαζαν τόσο γι’ αυτό χώρισαν.

Από τότε που χώρισαν πάγωσαν οι σχέσεις μας και δεν ήθελε να συζητήσουμε καν για το χωρισμό της. Από ότι έμαθα όμως ζήλευε επειδή εγώ μιλούσα με εκείνον.

Πως γίνεται να ζηλεύεις κάποιον που είναι κάθε μέρα δίπλα σου και έχει κερδίσει την εμπιστοσύνη σου; Νιώθω πολύ μπερδεμένη και ταυτόχρονα προδομένη καθώς δεν περίμενα ποτέ ότι μπορεί να με ζηλεύει…

Δεν ξέρω τι να κάνω γιατί ενώ είναι κολλητή μου και την λατρεύω, έμαθα πως έχει πρόβλημα, επειδή είμαι φίλη με εκείνον.

Θέλω τις γνώμες σας και συγγνώμη αν σας κούρασα με την φλυαρία μου!

Κατερίνα