Οι ανθρώπινες σχέσεις είναι δύσκολες και μερικές φορές η βοήθεια, η άποψη μιας ειδικού είναι απαραίτητη. Όταν μάλιστα πρόκειται για το παιδί μας τα πράγματα γίντονται ακόμα πιο αγχωτικά.
Η ψυχολόγος Χρυσούλα Μαυράκη απαντά στις δικές σας ερωτήσεις.
Αν κι εσένα σε απασχολεί κάτι δεν έχεις παρά να στείλεις e-mail στις ειδικές φόρμες του TLIFE…
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Ερώτηση
“Γεια σας κυρία Μαυράκη. Το αγόρι μας θα πάει στην τετάρτη δημοτικού. Στο σχολείο μας είναι όλοι αλλοδαποί. Έχει εξαιρετικούς δασκάλους αλλά οι παρέες είναι σίγουρο ότι δεν είναι καλές και δεν έχει άλλες επιλογές. Είναι ένα πολύ φυσιολογικό παιδί για την ηλικία του και να φανταστείτε θεωρείται το πιο ώριμο και ο καλύτερος μαθητής της τάξης. Πιστεύουμε ότι πρέπει να αλλάξει σχολείο για ένα καλύτερο περιβάλλον (χωρίς καμιά ρατσιστική διάθεση) αλλά και από την άλλη με φοβίζει τι έχουμε να αντιμετωπίσουμε εκεί από άποψη δασκάλων. Νιώθω ότι πρέπει να επιλέξουμε ανάμεσα σε καλούς δασκάλους από τη μια ή τις καλές παρέες που κι αυτό δεν είναι σίγουρο. Να σημειώσω επίσης ότι ο μικρός δεν θέλει να φύγει, αλλά βλέπω ότι παρόλο που τον συμβουλεύουμε συνέχεια και είμαστε πολύ κοντά του, παρασύρεται και επηρεάζεται από κακές συμπεριφορές. Τι κάνουμε σ’ αυτή την περίπτωση και τι του λέμε;”
Απάντηση
Καταρχήν εφόσον το παιδί προοδεύει στο συγκεκριμένο σχολείο, αλλά και από το εκπαιδευτικό προσωπικό, μην κάνετε αλλαγές που δεν είστε σίγουροι αν θα αποδώσουν κιόλας, δηλαδή να πάτε στο άγνωστο ενώ τώρα έχετε μια δεδομένη κατάσταση. Κακές παρέες μπορεί να βρει και ανάμεσα στους αλλοδαπούς και όχι μόνο. Πρέπει να συνεχίσετε να συμβουλεύετε το παιδί σας, να μην επηρεάζεται από κακές συμπεριφορές, αλλά αντίθετα να γίνεται πρότυπο και να επηρεάζει θετικά τους υπόλοιπους και να συνεχίσετε να έχετε καλή επικοινωνία μαζί του.
Ερώτηση
“Γεια σας! Έχω ένα κοριτσάκι 3,5 χρονών που κάνει ακόμη τα κακά και τα τσίσα της στην πάνα και αρνείται πεισματικά να δοκιμάσει το γιογιό. Της έχω αναπαραστήσει τη διαδικασία, εξάλλου με ακολουθεί πάντα στην τουαλέτα και νομίζω ότι πλέον ξέρει τι πρέπει να κάνει. Όμως αρνείται και όταν της προτείνω να φορέσει μόνο βρακάκι και να προσπαθήσουμε το γιογιό εκείνη απαιτεί να της φορέσω πάνα και μου αλλάζει κουβέντα. Μην ξεχάσω να πω πως έχω και ένα αγοράκι 2,5 χρονών που επίσης δεν έχει καθαρίσει ακόμη. Νομίζω πως και αυτό την επηρεάζει. Δε θέλω να την πιέσω, την έχω πιέσει ήδη πάρα πολύ στο θέμα του φαγητού (είναι ολιγόφαγη από γεννησιμιού της και πάντα εντός των κατώτατων φυσιολογικών ορίων στις κλίμακες ανάπτυξης). Ίσως και η αυστηρότητά μου να τη φέρνει αντιμέτωπη με το φόβο της αποτυχίας. Όμως περνάει ο καιρός και κάποια στιγμή θα πρέπει να παει σχολείο. Ήδη δεν την έστειλα στον παιδικό για αυτό το λόγο, γιατί ζούμε σε χωριό της επαρχίας και στο δημόσιο παιδικό σταθμό δεν παίρνουν τα παιδιά αν δεν έχουν καθαρίσει. Τι δεν κάνω καλά; Πως θα βοηθήσω τα παιδιά μου να προχωρήσουν και σε αυτό το βήμα (φοβάμαι ότι βλέποντας τα παιδιά μου ο ένας τον άλλο δεν πρόκειται να καθαρίσουν ποτέ); Σας ευχαριστώ.”
Απάντηση
Καταρχήν έχετε δώσει την απάντηση στο ερώτημά σας μόνη σας. Εφόσον υπάρχει μικρότερο αδερφάκι που δικαιολογημένα δεν έχει ελέγξει ακόμα τους σφιγκτήρες του, η μεγαλύτερη αδερφούλα δεν είναι εύκολο να τα καταφέρει. Έτσι κι αλλιώς ο καθένας έχει τον δικό του ρυθμό στο θέμα της τουαλέτας και δεν πρέπει να τον εκβιάζουμε.
Κάντε υπομονή, συνεχίστε να της δείχνετε την διαδικασία, ενθαρρύνετε και επιβραβεύστε κάθε της προσπάθεια να φαίνεται μεγάλη και στην προσπάθειά της να αποδείξει ότι είναι μεγαλύτερη και δυνατότερη από τον εαυτό της, θα είναι η πρώτη που θα κάνει αγωγή τουαλέτας και θα λειτουργήσει ως παράδειγμα και για τον αδερφούλη της. Μην αγχώνεστε και μην πιέζετε.
Ερώτηση
Γεια σας κυρία Μαυράκη. Έχω ένα κοριτσάκι 1 έτους με σύνδρομο down. Ήταν δύσκολο να το πιστέψω αλλά με ψυχική δύναμη και αγάπη προσπαθώ. Τρέχω για αυτό το παιδί σε γιατρούς, φυσιοθεραπείες κ.α. Οι ειδικοί μου λένε ότι είναι “ξώφαλτσο”, έχει πολλές δυνατότητες και καταλαβαίνει τα πάντα (για αυτό και δεν το έχω συνειδητοποιήσει ακόμα). Πέρα από τους δικούς μου δεν έχω πει στο κοινωνικό σύνολο την αλήθεια. Κάνω λάθος; Θέλω να της δώσω την ευκαιρία να αποδείξει πράγματα χωρίς την προκατάληψη. Ποιο είναι το σωστό; Περιμένω νέα σας…”
Απάντηση
Το σωστό είναι να αποδεχτείτε ότι παιδί σας είναι διαφορετικό που όμως δεν το κάνει λιγότερο αξιαγάπητο, ικανό και άξιο να ευτυχίσει. Δεν χρειάζεται να απολογείστε ή να εξηγείτε στον καθένα τι ακριβώς συμβαίνει, δεν χρειάζεται όμως και να ντρέπεστε και να κρύβετε ότι το παιδί σας είναι διαφορετικό, αλλά οπωσδήποτε άξιο και ικανό. Δώστε της πολλά ερεθίσματα γιατί όσο γρηγορότερα ξεκινήσει η αποκατάσταση τόσο μικρότερο θα είναι τελικά το πρόβλημα.
Ερώτηση
Γεια σας. Σας εκτιμώ πολύ για τις ακριβείς αναλύσεις σας και τις ερμηνείες συμπεριφορών. Άρχισα κάτι με ένα αγόρι, τον θέλω πολύ αλλά δεν μπορώ να πω ότι είμαι ερωτευμένη μαζί του. Συνεχώς μου λέει ότι δεν θέλει σχέση μαζί μου αλλά κάτι πολύ χαλαρό, φιλικό που να συμπεριλαμβάνει και σεξ και απορώ: τόσο πολύ δεν με εγκρίνει; Κατά τα άλλα είπε ότι περνάει υπέροχα μαζί μου αλλά δεν είναι σε φάση να κάνει κάτι σοβαρό. Γιατί συμβαίνει αυτό;
Απάντηση
Γιατί ακριβώς δεν είναι σε φάση να κάνει κάτι σοβαρό. Τα αγόρια αργούν να ωριμάσουν, τα σημερινά αγόρια ακόμη περισσότερο γιατί συνήθως είναι σχεσοφοβικά, δεν θέλουν να αναλάβουν ευθύνες, γι’ αυτό προτιμούν μια σχέση που να εμπεριέχει το σεξ και την παρέα και όχι κάτι σοβαρότερο. Μην ξεχνάτε πάντως ότι οι άντρες έχουν διαφορετική ψυχοσύνθεση και τελείως διαφορετική θεώρηση του τι θα πει σχέση και τι θα πει αγάπη.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
